W pierwszej ciąży jakoś tak nie zdając sobie sprawy z niczego. Dla mnie było juz normą ze bliźniaki rodzą sie przed czasem . Druga ciąża to był cios, nie wiedziałam że to element wpisany w moje ciąże ... przecież nie mam bliźniąt a jedno dziecko ... A jednak stało się . To był najtrudniejszy z dni w mym życiu, gdy ciąża ugięła moją duszę, kazała modlić się za każdy dzień pobytu dziecka w brzuchu.... Potem po nagłym cc modlić o życie o zdrowie ... Nigdy przenigdy nie zapomnę tej mszy w kaplicy Szpitala... Duża klucha oblepila moje gardło . Wiedziałam że gdy wypowiem choć jedno słowo, mój świat runie,zamieni sie w gruz... W 3 ciąży nie mydliłam myśli że donoszę Ciąże. Czekałam stąpania po pochyłej... Nastąpił. Zostałam mamą 4 wczesniaka. Życie.
Trudno być matką wcześniaka.Nieważne na którym etapie .... Cały czas doświadczam ile sił, samozaparcia potrzebuję, by pchać ten bagaż doświadczeń do przodu. Ile dni patrzyłam na świat spuchnietymi oczami, mówiąc że to od niewyspania .. Ile razy myślałam nie dam radę poddaję się .. Jednak wtedy jedna myśl piorunuje mi głowę- walkę o najważniejsze wygraliśmy.... 4razy...a przed nami niejedna bitwa do stoczenia,nieważne czy ja wygramy czy nie . . W połowie zawsze będzie wygraną........
